یک واقعیت حیرت انگیز درباره بیرون جو زمین / خورشید به این داغی، چرا سرمای وحشتناک حکمرانی میکند؟
تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۶۸۷۹۲
غزال زیاری- برخلاف زیستگاه ما، کره زمین، دما در منظومهشمسی حالتی افراطی دارد. دمای سطح خورشید بهعنوان بمبی از گاز و آتش، در حدود ۵۵۴۰ درجه سانتیگراد است و هسته آن دمایی در حدود ۱۵.۰۰۰.۰۰۰ درجه سانتیگراد دارد. اما دمای پسزمینه کیهان، بهطرز عجیبی سرد است و وقتی کمی از جو زمین دور میشوید، دما به ۲۷۰- درجه سانتیگراد میرسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این یک پارادوکس بزرگ است که در قسمتی از کهکشان که در همسایگی ماست، دما در حد انجماد است و خورشید، در مرکز منظومه شمسی، همیشه شعلهور ! اگر خورشید اینقدر داغ است، پس چرا فضا تا این حد سرد است.
گرمای خورشید چطور به زمین میرسد؟دلیلی منطقی برای این پرسش وجود دارد. حرارت و گرما در کهکشان از طریق تابش و تشعشع منتقل میشود؛ بهصورت موج مادون قرمزی از انرژی که از اجسام داغتر به سمت اجسام سردتر حرکت میکند.
این موجهای تابشی، وقتی در تماس با مولکولها قرار میگیرند، آنها را تحریک کرده و باعث گرمشدنشان میشوند.
این دقیقا شیوه انتقال گرما از خورشید به زمین است؛ اما نکته اینجاست که این تابش فقط مولکولها و هر آنچه مستقیما در مسیرش هست را گرم میکند و هر چیز دیگری سرد باقی میماند.
طبق اعلام ناسا، مثلا کافی است سیاره عطارد را در نظر بگیرید؛ دمای شبانه در این سیاره حدود ۵۴۰ درجه سانتیگراد سردتر از طول روز و زمانی است که این سیاره در معرض مستقیم تابش نور خورشید قرار دارد.
حالا این را با زمین مقایسه کنید؛ حتی اگر در سایه هم باشید، هوای اطراف شما گرم میماند؛ این اتفاق را حتی در تاریکی شب در برخی فصول نیز حس میکنید. این بدین خاطر است که حرارت در سیاره ما، به جای یک شیوه، از سه طریق حرکت میکند: انتقال، همرفت و تابش.
وقتی اشعههای آفتاب به مولکولهای جو زمین برخورد کرده و آنها را گرم میکنند، این مولکولها انرژی مضاعفشان را به مولکولهای اطراف منتقل میکنند. این مولکولها، به همسایههای خود برخورد کرده و آنها را گرم میکنند. این انتقال حرارت از یک مولکول به مولکولی دیگر، انتقال نامیده میشود و این یک واکنش زنجیرهای است که مناطقی که خارج از مسیر تابش آفتاب هستند را گرم میکند.
چرا فضا گرم نمیشود؟فضا، در حقیقت یک خلاء بزرگ است؛ یعنی کاملا خالی است و مولکولهای گاز در فضا آنقدر از یکدیگر دور هستند که عملا نمیتوانند مرتبا با هم برخورد کنند. پس حتی وقتی که تابش خورشید، با امواج مادون قرمز این مولکولها را گرم میکند، جابجایی این گرما از طریق انتقال ممکن نخواهد بود.
به صورت مشابه، همرفت (شیوهای از انتقال حرارت که در حضور گرانش اتفاق میافتد) در پراکندگی گرما در سراسر زمین اهمیت بالایی دارد ولی در فضا که گرانش صفر است، این اتفاق نیز رخ نمیدهد.
الیزابت آبل، مهندس حرارتی در پروژه دارت ناسا، هنگامی که تجهیزات فضایی را برای سفرهای طولانی در فضا آماده میکند، به همه این مسائل میاندیشد. به گفته او، زمانی که بر روی کاوشگر خورشیدی پارکر کار میکرده، همه این مسائل در ذهنش میگشته.
همانطور که از نام این کاوشگر مشخص است، کاوشگر خورشیدی پارکر، بخشی از ماموریت ناسا برای مطالعه درباره خورشید است. این کاوشگر بر روی بیرونیترین لایه جو خورشید که تاج نامیده میشود، قرار گرفته و دادهها را جمعآوری میکند. در آوریل سال ۲۰۲۱، این کاوشکر به فاصله ۱۰.۴۵۰.۰۰۰ کیلومتری خورشید رسید که نزدیکترین فاصلهای بود که یک فضاپیما توانست به خورشید نزدیک شود. سپر حرارتی نصب شده برروی یک سمت از این کاوشگر، این امکان را برایش فراهم میکرد.
آبل در این باره گفت:«مسئولیت سپر حرارتی این بود که اطمینان حاصل کند که تابشهای خورشیدی تحت هیچ شرایطی به کاوشگر برخورد نمیکند.» زمانی که سپر حرارتی به دمای بسیار بالایی میرسد، (حدود ۱۲۰ درجه سلسیوس)، دمای خود کاوشگر بهمراتب پائینتر است (حدود ۱۵۰- درجه سلسیوس).
بیشتر بخوانید: تکهای از اتمسفر زمین که دردسرساز شدهاست/ دمای این سیاره نزدیک به ۵۰۰ درجه است!آبل که مهندس حرارتی پیشرو DART است (یک فضاپیمای کوچک که برای برخورد با یک سیارک طراحی شده بود تا آن را از مسیر خارج کند)، گامهایی عملی برای مدیریت دمای اعماق فضا بر میدارد.
تغییرات شدید دما بین فضا با دمایی بسیار پائین و گرمای جوشان خورشید، چالشهای منحصر به فردی را ایجاد میکند. بخشهایی از این فضاپیما برای آنکه به اندازه کافی خنک بماند تا اتصال کوتاه ایجاد نشود، به اقدامات کمکی نیاز داشتند ولی دیگر بخشها، به عناصر گرمایشی نیاز داشتند تا به اندازه کافی گرم مانده تا بتوانند به عملکردشان ادامه دهند.
آماده شدن برای تغییرات دمایی صدها درجهای، شاید حیرتآور به نظر برسد ولی این دقیقا همان چیزی است که در فضا اتفاق میافتد.
داستان عجیب و غریب واقعی در کره زمین در جریان است: در بین سرمای شدید و گرمای آتشین حاکم بر فضا، ما در سیارهای زندگی میکنیم که جو آن، شرایط را بهطرز حیرتآوری ملایم و باثبات نگه میدارد. دست کم در شرایط فعلی!
منبع: popsci
۵۸۵۸
کد خبر 1733833منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: خورشید فضاپیما گرمایش جهانی سرما فعالیت فضایی درجه سانتیگراد مولکول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۶۸۷۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مسئولیت علم در کلاس امام صادق(ع)
زمانی که انقلاب اسلامی پیروز شد، شهید آیتا... سیدباقر صدر که امید جهان اسلام در نجف به عنوان شاگرد و ذخیره علمی پس از آقای خوئی عظیمالشأن شمرده میشد، کلاسهایش را تعطیل کرد و به همه شاگردان برجسته خود از جمله مرحوم آیتا... شاهرودی دستور داد همه هم و غم خود را برای کشف راهحل فقهی مسائل عملی جمهوری اسلامی صرف کنند و نقل میشود در همان سالها در آیین حج در عرفه، وقتی آقای سیستانی از علمای قم پرسیدند سرگرم چه اموری هستند و ایشان پاسخ دادند به تدریس متداول دروس خارج حوزوی مشغول هستند با تعجب و اعتراض فرمودند حالا زمانی است که باید در رفع نیازهای فقهی اداره نهادهای گوناگون و مسائل متعدد حکومتی جدید فعالیت کنند. این همان نگاه امام (ره) و رهبر معزی است که متاسفانه به سبب عدم آزاداندیشی و دستان تفرقهانداز این جریان آزاداندیشی و گفتوگوی مفید فقیهانه و علمی حوزه و دانشگاه محقق نشد.ماجرا تنها تطبیق ناگزیر قوانین مصوبه قوه مقننه با احکام ا... نیست بلکه استواری بر فقه اکبر در همه شئون زندگی امروزی و عرضه هر علم نافع ضروری جهان در هر زمینه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... به ساحت تفقه صحیح است تا هرآنچه که تایید شد به علم دارای صلاحیت برای بهکارگیری در ساختن جامعه سالم و اسلامی بدل سازند.نگاه فرهنگی به روایات
میخواهم نگاهی فرهنگی به روایات نسبت علم و مسئولیت و عمل صالح حکومتی و اجتماعی در گنجینه روایی امام صادق(ع) بیندازیم تا به عنوان فردی نادان دارای مطالبه علم از متخصصان، فقیهان بزرگوار و مراجع عالیمقام بپرسم، پاسخ به این پرسشهای اساسی تکلیفی به عهده کیست جز آنان؟ و وقتی چنین دریایی از گوهر راهگشا وجود دارد که تنها امکان رهایی ما از فساد گریبانگیر و اغتشاش در اداره امور کلان است، چرا فقها استواری عمل حکمرانی بر فقه اکبر را زمینهسازی نمیکنند و به یاری ولیفقیه برای سالمسازی امور کلان قیام نمیکنند؟ عالمان حداقل حق بیش از ۸۰ میلیون از ملت را به گردن دارند . از علم شروع کنیم و قبل از آن به وضع علم در عصر امام صادق(ع) بپردازیم.در اثر ارجمند جعفر بن محمد امام صادق(ع) میخوانیم عصر امام باقر(ع) و امام صادق(ع)( درود خدا بر آنان) دوران رشد گسترده علوم خاندان وحی علیهمالسلام بود. قرنها به لحاظ تحولات علمی، اعتقادی و کلامی به دو دوره بخش میشود. دوره اول با رحلت رسولا...(ص) و ماجرای سقیفه بنیساعده، آغاز میشود و تا نخستین سالهای قرن دوم هجری میگسترد و دوره دوم عصر امامت امام جعفر صادق(ع) است.خصوصیت دوره نخست « تاثیر تعیینکننده تحولات سیاسی بر جریانهای اعتقادی» است و در دوره دوم فرقهها از حال و هوای صرفا سیاسی در آمده و بر سازمانهای کلامی مستقلی تکیه میکنند. مکاتب فکری مختلف در این دوره است که سر بر میآورند و مکتب اعتقادی، علمی و فکری امام صادق(ع) نقش دفاع از حقیقت نگاه اسلام ناب در برابر دیگر هویتسازیهای علمی را به دوش میکشد. در کانون یا مستقل از فرقههای منحرف و تفکرات دیگر، علم و نقش علم و تعریف علم از سوی امام صادق(ع) قرار دارد.
رشد اصول محکم مکتب اصیل اسلامی
اختلاف فکری در این دوره و مدعیان علم چنان رشد کرده بود که اگر اصول محکم مکتب اصیل اسلامی و اتکا به تفقه اصیل قوام نمیگرفت، اسلام در دریای هجوم تفکرات بیریشه مستحیل میشد و به اسم اسلام انواع اجتهاد رای و اصلاح واهی خودرای، گمراهی و سرگشتگی و تحریف کتاب مقدس چون یهودیت و مسیحیت رایج میشد.این پدیده امروز همچنان معتبر است و بدوناتکا به کتاب فرقان و نیز علم امام معصوم و فقه اکبر خاندان وحی، اداره کشور اسلامی طعمه مدرنیته غرب و شرق و تفسیر به رای رفرمیست خودبنیان و شرکآلود خواهد شد.در کانون این ستون استوار امام صادق(ع)، خود علم و علم وسیع و بزرگ او قرار دارد و خوب است پژوهش اساسی با این نگاه در باره علم در تفقه جعفری در وجه ضرورتهای مبنایی حکمرانی انجام شود.
کاشف حکم الهی و درک حقیقت
در دیدگاه امامصادق(ع) جایگاه عقل و علم در زندگی فرد، اجتماع، شناخت، انتخاب مسیر و تشخیص صحیح از ناصحیح و در بنا نهادن همه امور باید بر وجود فرد و جامعه سایهگستر باشد. این علم، علم نیست مگر کاشف حکم الهی و درک حقیقت به شمار آید. ایشان میفرماید: آدمی به عقل، کامل میشود و عقل راهنما و سبب بینایی و کلید حل مشکلات امور انسان(فرد انسان و اجتماع انسان است). و هرگاه عقل از نور معنوی نیرو گرفته باشد، انسان، عالم و نگهدارنده علم و متذکر و هوشمند و زیرک فهیم خواهد بود(کافی جلد ۱،ص ۲۵). انسان و جامعه انسانی با علم به ریشه هر حالت والا دستمییابد و به عالیترین مرتبه صعود میکند :
العلم اصل کل حال سنی و منتهی کل منزله رفیعه
علم اصل هر حالت والا و منتهای منزلتهای رفیع است. پس مرتبه عالی رشد جامعه ابتناع همه امور آن بر علم و دانایی و تفقه است. این علم باید متکی به علم معصوم باشد.علم معصوم در سخن امام صادق(ع) همان است که خداوند به وسیله روح القدس که از علم علم امر است، بی پیامبراکرم صلوات ا...علیه وآله وامامان معصوم علیهم السلام میفرستد.
وازطریق این روح علم وفهم دریافت میکنند.علم انسان در گسست ازاین علم نوری،همواره ظنی و آلوده به باطل وسرگشته و ناتمام خواهد بود. این است اهمیت علم در سایه فقاهت جعفری وقرآن وروایات۱۴معصوم(ع).علم مسئولیتزاست و با عمل همدوش است.
مسئولیتشناسی در فقه
از اینجا اهمیت مسئولیتشناسی در فقه اکبر امام صادق(ع)، مسئول بودن و آماده پاسخ به خداوند در مسئولیت اساس نظام دینی حکمرانی است. مسئولان مطلقا آزاد نیستند و در مقام عبد و نیز پاسخگو به مردم انجام وظیفه میکنند و عمل خودرأی و آزاد و دلخواه مسئولان، مجازات آتش و نیز جرم دنیایی در نظام اسلامی دارد.امام صادق(ع) میفرماید: العلم مقرون الی العمل فمن علم عمل و من عمل علم و العلم یهتف بالعمل فان اجابه والا ارتحل عنه. علم با عمل قرین و همراه است، هرکه علم داشت باید عمل کند و هر که عمل کند باید براساس علم باشد (باید بداند). علم عمل را صدا زند، اجابت کرد بماند؛ والا کوچ و رحلت میکند.به این سان در کار کل حکمرانی و اداره هر نهاد کشوری از اقتصاد و هر جزء آن و سیاست و همه نهادهای سیاسی و فرهنگی ولو یک اداره باید عمل براساس علم باشد و علم اصلی در اینجا همان علم به هدایت قرآن و اهلبیت وحی است. عرضه عمل به فقه معصوم(ع) در نسبت علم و مسئولیت و عمل در کلام امام صادق(ع) مسئولیت نیز تعریف شده است .
علم در زندگی اجتماعی
روایات امام صادق(ع) به انواع مسئولیت انسان در ارتباط با عمل مبتنی بر علم در زندگی فردی، اجتماعی و حکمرانی بهطور جدی تاکید دارد؛ مسئولیت در برابر خداوند متعال، قرآن مجید و امامان معصوم و مسئولیت در برابر نفس و در برابر جسم و اعضای بدن و در برابر اجتماع و انسانهای دیگر. روایات مسئولیت اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در کلام امام صادق(ع) چنان وسیع و پر حجم است که حیرت برمیانگیزد و به آن انواع مسئولیتهای دیگر چون مسئولیت برابر ضعفا یا ظالمان و قدرتهای جائز و مسئولیت برابر خمس و خانواده و یتیمان را باید افزود. سخن درباره مسئولیت حکمرانان و روسا در تحفالعقول، کافی، وسائل و... مبسوطا بحث شده است. به هر رو در کلام امام(ع) سرچشمه مسئولیت فردی و اجتماعی مسئولیت برابر خداست و حق محور مسئولیت است و نباید به باطل تن داد. این امر در تفقه صحیح سیاسی و حکمرانی نقش حیاتی دارد. در نتیجه استدلال رفرمیستها در گردن نهادن به اباطیل مدرنیته و گسست از فقه و ناممکنی امر دینی در حکمرانی در قرن بیستویکم واصل قرار دادن نظام جائز جهانی و سازش با آن پوچ است:
ان من حقیقه الایمان ان توثر الحق آن ضرک علی الباطل و ان نفعک
از حقیقت ایمان آن است که حق را برگزینی. اگرچه زیان داشته باشد و باطل را رها کنی، اگر چه به سود تو باشد. تردیدی نیست که حکومت در راهنمایی امام صادق(ع) باید عملش مبتنی بر علم باشد و مجموعهای از مسئولیتها را بپذیرد و جدی بگیرد. محور این مسئولیتهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و حکمرانی حق متعال است و حق در جامعه و اجرای عدل در وسع انسان عصر غیبت امری چشمپوشیناپذیر در کلام امام صادق(ع) است.